Euhm. Hi? [sage!]

"Wat heb ik te maken met twee jaar geleden?!" Riep Kirito naar haar, het was zeker dat hij het niet wist. Eigenlijk was het nog best veel, als dat iet was gebeurt had ze hem waarschijnlijk nooit ontmoet. "Waarom -" Zijn vraag maakte de jongen niet af, nee hij duwde haar juist van hem af. "Volgende keer dat iemand je zoent en je niets voor die gene voelt, en die wel voor jouw, duw je hem beter van je af." Kirito stond op en maakte zich klaar om weg te gaan. Iets zei haar dat ze sterk moest blijven en hem niets vertellen, volgende keer beter. Maar iets wat vele malen sterker was vertelde haar iets anders, het tegenovergestelde doen. Hij had amper een paar stappen van haar afgezet toen ze brak. "Nee, wacht!" Schreeuwde Sage zo hard ze kon. Met tranen in haar ogen keek ze naar Kirito. Ging ze dit echt doen? Ja, ze was er zeker van. "A-als ik het v-vertel, b-beloof je dan te b-blijven?"

OOC: Wat heeft hij met steeds weglopen, Sage word er gek van X'D

"Ik zal blijven." Zijn woorden waren al een hele opluchting voor haar, maar het moeilijkste stuk moest nog komen. En dan was het nog maar afwachten of hij daadwerkelijk zou blijven. Sage staarde naar de grond en kort was het stil. Luid zuchtte ze waarna ze aan haar verhaal begon. "Twee jaar geleden werd ik verlieft op een jongen. Hij was heel lief voor me en ik hield echt van hem. Na amper twee maanden gebeurde het, hij beet me. Blijkbaar was hij dus een vampier, dat had hij al die tijd voor me verborgen gehouden. Daar ben ik toen zo boos om geworden dat ik een einde aan zijn leven heb gemaakt. Maar omdat ik zelf mens was veranderde ik dus in een vampier omdat hij me had gebeten. Als ik dierenbloed drink word ik ziek dus moet ik wel bloed van andere wezens hebben. Omdat ik dat soort bloed drink zijn mijn ogen rood, momenteel heb ik lang niets gedronken dus zijn ze nu deze kleur," hierna stopte ze even. Dit stukje zou zeker hard bij hem aankomen dus hoopte ze maar dat hij het zou snappen. Moeilijk slikte ze nog een keer waarna ze haar verhaal voort zette. "In eerste instantie ben ik dus naar jou toe gekomen voor bloed... Maar toen je me zoende weerhield iets me er van om je te bijten. Maar toen je zei dat je me leuk vond kreeg ik spijt vanwege de reden waarom ik in eerste instantie naar je toe was gekomen. Dat gene dat me weerhield om je te bijten kan ik niet benoemen, het was een heel apart gevoel dat ik nog nooit eerder heb gehad. Daarna was ik ook niet meer van plan om je te bijten..." Na haar hele verhaal gedaan te hebben bleef ze naar de grond staren. Wachtend op Kirito's reactie, waarschijnlijk zou hij weg gaan. Of haar misschien zelfs aanvallen, dat moest dan maar. Het belangrijkste was nu dat ze alles eerlijk aan hem vertelt had.

OOC: She talks to much X'D

Tot haar verbazing kwam Kirito naast haar zitten, vanuit haar ooghoek keek ze hem aan. "Is dat alles? Dat maakt toch niet uit? Kijk om je heen, we worden misschien nu wel bekeken door demonen. Er lopen hier weet ik veel hoeveel wezens rond. Vampiers, zoals jij. Maar ook Shapeshifters, zoals ik. En elfen, magiërs. Je bent echt niet abnormaal omdat je een vampier bent." Vertelde hij op een rustige toon tegen haar. Eigenlijk wist ze dat ook wel, alleen vampiers staan over het algemeen niet bekend als de meest vriendelijke en geliefde wezens. Een deel vind vampiers dan ook net zo erg als demonen, wat zeker niet zo was. "Kan je niet uit mijn arm drinken?" De woorden van Kirito lieten Sage verbaast omkijken, dat was nou ook niet bepaalt iets dat je dagelijks hoorde. "Zonder mij te veranderen?" Voegde hij er nog aan toe. Sage bewoog met haar vinger rondjes over haar bovenbeen, hoe ging ze híer nou weer op antwoorden. "Kan wel omdat je een shapeshifter bent, die veranderen niet. Maar..." Hoe ging ze hem nou uitleggen dat ze eigenlijk niet van zijn bloed wilde drinken door dat gevoel?

De geërgerde zucht van Krito liet merken dat hij het er niet helemaal mee eens wat dat ze het niet wilde. "Sage, je hebt het nodig!" Werd haar toegebeten, Sage draaide nu haar hoofd naar hem toe. Meende hij dit nou echt? Blijkbaar wel aangezien hij beide lappen stof van zijn arm af trok. "Auw, shit." Siste de jongen, natuurlijk. Ze hadden de lappen te lang laten zitten, daarom deed het nu pijn omdat er weer bloed doorheen stroomde. "Toe, voordat ik alsnog dood bloed." Zei de jongen, zijn arm werd voor haar gestoken. Sage kon een klein lachje niet onderdrukken, de manier waarop hij dat ook zei was gewoon grappig. De geur van het bloed en de rode kleur trokken haar aan. Langzaam verschenen haar hoektanden, nee dit wilde ze niet. "Sage toe, ik ga je niet dwingen." Klonkde stem van Kirito een beetje wanhopig. Sage zuchtte, blijkbaar wilde hij het echt. Ze had het nodig ook, dus opende Sage haar mond. De scherpe hoektanden blonken in het licht van de zon. Haar handen had ze aan de onderkant van zijn arm gehouden, de ene links en de ander rechts van de plek waar ze zou bijten. Snel slikte ze nog een brok in haar keel door waarna ze haar tanden in Kirito's arm zette. Uit ervaring wist ze wel dat dit bijzonder veel pijn deed, daar dacht ze nu niet aan. Het enige waar ze nog aan kon denken was bloed. Heerlijk rood, sappig bloed. Bijna gulzig dronk Sage het bloed uit de arm van Kirito. Zodra ze klaar was haalde ze half high haar tanden uit zijn arm. Zodra ze bloed binnen kreeg had ze dat altijd. Ze was er half high door en wilde eigenlijk nog meer. Echter hief de waas net op tijd op om niet nog een keer te bijten. Met bebloedde tanden keek ze Kirito nog deels in de waas aan. De aders in zijn nek vielen nu ineens op, zó aantrekkelijk. Nee wacht waar was ze nu weer mee bezig. Mentaal schudde ze zichzelf weer helemaal door elkaar. "Sorry," zei ze zachtjes.

Een zwakke glimlach liet ziet dat hij het nog niet zo heel erg vond gelukkig. Wel had ze gemerkt dat het hem veel pijn had gedaan, daar had ze eigenlijk best wel spijt van. Andere pijn doen om zelf maar in level te blijven, lekker was dat. "Hoe lang kan je zonder bloed?" Vroeg Kirito nadat hij een van de stukken stof weer om de wond had geboden. Kort dacht Sage na, eigenlijk was dat elke keer wel anders. "Verschild per keer, de ene keer heb ik wat meer op dan de ander," zei Sage terwijl ze haar schouders ophaalde.

OOC: Sp voor het douchen X'D

"Sage?" Kirito's stem klonk vragend. Het zwartharige meisje keek op, haar ogen waren inmiddels weer helemaal rood bijgekleurd. Het duurde even voor de vraag kwam, echter kon je dit niet echt een vraag noemen. "Die... Betekende..." Zei Kirito, vragend keek ze hem aan. Hij zuchtte en richtte zijn blik op de grond. Sage schoof een stukje op zodat ze tegen hem aan zat met haar benen en schouders. "Wat is er?" Vroeg zíj nu een tikkeltje bezorgd. Hij had zich al genoeg zorgen om haar gemaakt, nu was het tijd om de rollen een keertje om te draaien. Het was maar eens tijd om hem aandacht te geven.

Sage merkte dat Kirto haar nog steeds niet aankeek, hij zij ook al niets. Ze zuchtte, terwijl ze haar hoofd op zijn schouder legde. "Jij snapt het ook niet hè?" Zei het zwartharige meisje op fluistertoon. Ze had al lang door dat iets hem dwars zat, vooral nadat ze hem alles had vertelt. Ondertussen had ze zo het gevoel dat het om die kus ging. "Zeg nou eens wat je echt dwars zit?" Vroeg ze met een merkbare bezorgde toon in haar stem. Zouden ze nou eingelijk alles kunnen oplossen en het weer gezellig maken zoals eerst?

Het duurde even voor er een antwoord van de jongen kwam, maar wat hij zei liet haar een beetje schrikken. "Ik... Ik zou je moeten haten. Of in ieder geval boos moeten zijn. Maar ik ben niet boos. Waarom ben ik niet boos? Waarom heb je me verdomme niet gewoon gebeten? Dan had ik gewoon boos kunnen worden. En dan weg kunnen gaan. Maar je hebt me gewoon.... Ja... Ik weet het gewoon niet, oke?" Sage streelde met haar hand langs zijn kaaklijn zodat hij haar aankeek. "Omdat iets me stopte, ik wilde het niet, en ik snap dat je boos zou moeten zijn en weg gaan. Daar was ik dan ook juist bang voor," antwoordde Sage met haar hand nog steeds bij zijn kaaklijn.

OOC: Hierna eten en dan tennissen dus kan pas om 19;30 op z'n vroegst weer posten.

Dat haar hand werd weggeduwd voelde als een dolksteek in haar rug. "Maar wat wil je dan? Wat wil je nu?" Vroeg hij haar, sinds wanneer was hij zo goed in vragen stellen? En dan al helemaal in vragen die ze eigenlijk niet wist te beantwoorden. Sage kneep in het gras naast haar. Ze had geen flauw idee wat ze hier op zou moeten antwoorden. "Gewoon praten, hier, met jou..." Zei ze zachtjes en bang om weer iets verkeerds te zeggen. Voor het hele gedoe met die zoen hadden ze gewoon gezellig gepraat. Dat wilde ze, niet dit gesprek. Toen had ze nog gewoon kunnen praten, nu hadden ze een gesprek dat ze eigenlijk niet wilde voeren.

OOC: Het begin van dit topic doet me denken aan Daylight van 5SOS je hebt een belangrijke pm btw ^^

Spoiler: