Autumn De herfst is aangebroken in Alivar. De warme dagen zullen een stuk kouder zijn. De temperatuur kan oplopen tot ongeveer 15°C. Misschien is het handig om maar eens een plaats te zoeken waar je de komende Winter gaat doorbrengen, want deze zal al snel volgen. Ook in het noorden daalt de temperatuur. Het kan hier rond de -10°C worden.
Wil je buttons ruilen met onze site? Stuur dan een PM met de button en de link van je site naar Kenta Orochi. Jou button zal dan tussen onze linkpartners komen te staan. In ruil hiervoor, verwachten wij dat onze button op jou portaal of tussen je linkpartners komt.
Wir sind das Essen ? Nein, wir sind die Jäger ! Fumareta hana no namae mo shirazuni Chi ni ochita tori wa kaze wo machiwabiru Inotta tokoro de nani mo kawaranai Ima wo kaeru no wa tatakau kakugo da... Shikabane de fumikoete Susumu ishi wo warau buta yo Kachiku no annei ... Kyogi no han'ei ... Shiseru garou no "jiyuu" wo ! Torawareta kutsujoku wa hangeki no kobushi da Jouheki no sono kanata emono wo hofuru jäger Hotobashiru shoudou ni sono mi wo yakinagara Tasogare ni hi wo ugatsu guren no yumiya!
L evi had het al wel opgemerkt, groepjes mensen en dieren die samenhokten en aanvielen in groepjes. Hoe verder hij dit gebied verkende, hoe vaker hij het zag. Een zucht verliet zijn bek terwijl zijn grijze lege ogen rondkeken, tot hij op zijn achterste ging zitten, lichtjes kwispelend met zijn staart toen hij besloot bij de hot springs te gaan zitten. Zijn staart ging lichtjes heen en weer, terwijl zijn ogen keken naar de hot springs, het was warm en best aangenaam. Nog steeds gingen de beelden van die groepjes door zijn hoofd. Misschien kon hij beter dan ook maar beter samenhokken met andere mensen/dieren, het irriteerde hem enorm dat echt iedereen samenspande. Dus hij had besloten af te spreken met iemand hier aan de hot springs die een tribe had. Dus dit was de prima gelegenheid voor hemzelf om zichzelf wat socialer te maken. Hij wilde immers van zijn trauma af en zichzelf weer in een tribe zetten sinds dit vast het beste was voor hem om er over te raken. Het werd tijd, na die jaren moest hij er echt over raken. Hij veranderde in zichzelf zodra hij voetstappen hoorde (of pootstappen xD), zijn grijze ogen keken naar de persoon (of dier) voor zich, afwachtend of dit diegene was met de tribe.
No matter how much you pray, nothing will change.
Vincent O'Byrne Grand prince
Posts : 153 Tokens : 37
Character sheet Leeftijd: 17 years old Soort: Shapeshifter Partner: I'll go the way, lead the way to your darkest sin
Hij vloekt. En vloekt nog een keer. Hij was laat, veel te laat voor zijn eerste persoonlijke afspraak met een individu die wellicht lid wilt worden van Synergy. Gras, bomen, struiken en rivieren vliegen langs zijn wit behaarde lichaam langs. Wat moest hij zeggen? 'sorry ik ben laat maar wat wil je ik heb nog andere dingen te doen?' Nee. Dan zou hij overkomen als iemand waarbij je niet eens in een stam wil zitten. ''Sorry het spijt me duizendmaal alsjeblieft wordt nog lid van mijn tribe??'' Nee zo wanhopig wilde hij nu ook weer niet overkomen. Hij wilde niet overkomen zo maar hij was het ergens wel. Synergy had de laatste tijd op mysterieuze wijze mensen verloren en nog niet terug gevonden. Zaken in de tribe staan er minder glorieus voor als een tijdje geleden, integendeel. Nee, de jongeman die zich wellicht bij Synergy wilde voegen zou meer dan welkom zijn. Vincent zou streng zijn, zoals hij dat bij ieder is die bij Synergy wilt komen maar hij zou hem bij tij en wijl misschien wel het voordeel van de twijfel gunnen.
Ze hadden afgesproken bij de hot springs, een plek die Vincent niet op zijn duimpje kent. Vooral omdat hij een hekel heeft aan de hitte en door het feit dat hij zwemmen nu ook niet echt relaxt vindt. Niet in zijn tijgervorm in ieder geval, en in zijn mensenvorm voelt hij zich nog altijd als een verzopen -hulpeloze- kat. Hij wist werkelijk nog helemaal niets van het persoon wat hem uitgenodigd had voor een gesprek, dus er zou genoeg te vragen zijn tussen hun tweeën. Vincent had geen specifieke opdracht voor hem uitliggen zoals hij dat bij sommigen wel had gehad. Nee, hij wilde dit persoon meer testen op zijn overtuiging om bij Synergy te komen en wat hij denkt dat hij de tribe kan bieden. Bovendien wilde hij weten waar de jongen vanaf komt en hoe zijn verstandshouding is met demonen. Vincent had geen tijd en zin om met individuen te handelen die later toch alleen zouden besluiten om weg te gaan of een deal met de duivel te sluiten.
Ondanks dat Vincent de hot springs niet op zijn duimpje kent, is de jongen makkelijk genoeg te vinden. Hij schud zijn vacht uit en dribbelt vervolgens naar de jongen toe. Met zijn ijzig blauwe ogen staart hij de jongen kalm aan, zijn aanvankelijke reactie peilend. Kort hierna veranderd Vincent in zijn menselijke vorm. Vincent haalt een hand door zijn donkerbruine haren heen en bekijkt het persoon voor hem met een glimlach. ''Yo.'' zegt Vincent speels, zijn lichaam heen en weer wippend van voor naar achteren op zijn schoenen. ''Jij moet... Levi zijn.'' zegt hij bedenkelijk. Vincent werpt een hand uit en grijnst vrolijk. ''Ik ben Vincent O'Byrne'' Vincent had er een hekel aan om zijn titel bij zijn naam te vermelden. Iedereen in Synergy had dezelfde privileges, enkel de taken verschillen. ''Ik heb al een vermoeden waarom je me hebt uitgenodigd hier.'' zegt Vincent terwijl hij zijn blauwe ogen over de hete bronnen laat glijden. De afschuw is niet van zijn gezicht te onthouden waardoor hij er semi-ongelukkig naar kijkt. ''Maar je mag het zelf nog een keer uitleggen.'' zegt hij met een smalle glimlach.''waarvoor ben ik hier?'' Vincent stopt zijn handen in zijn zakken en kijkt hem kalm aan, zijn voeten weer beiden op de grond, stil.
Hij was te laat, de tribeleider waarmee Levi zometeen zou spreken, was te laat. Vreselijk hoe iemand zo careless kon zijn. Hij zat aan de hot springs, te wachten op de persoon om mee te spreken zodat hij zijn interesse in Synergy kon tonen. Het was alleen vreselijk dat hij zo lang moest wachten tot de persoon er eindelijk was. Levi draaide zich om toen er voetstappen te horen waren en hij keek naar de persoon voor zich, een jongen die vast wat jonger was dan hijzelf maar hij zag er uit alsof hij geschikt genoeg was om een tribe te leiden. “Yo,” zei de jongen op een speelse wijze die Levi haast over zijn nek liet gaan, als tribeleider hoorde je gewoon niet speels te zijn, eerder serieus en rechtvaardig. “Jij moet... Levi zijn,” zei de jongen terwijl hij zijn hand uitstak, Levi zelf had een enorme hekel aan lichamelijk contact, maar als hij bij de tribe wilde, moest hij wel de hand van de jongen schudden, dus deed hij dat ook, nog steeds met zijn even serieuze gezicht. “Klopt, mijn naam is Levi Heichou, jij bent de tribeleider van Synergy neem ik aan?” het was een retorische vraag, hij wist het antwoord er al op. “ik heb al een vermoeden waarom je me hebt uitgenodigd hier,” zei de jongen die ongelukkig keek naar de hete bronnen die naar Levi’s mening aangenaam waren van warmte, ''maar je mag het zelf nog een keer uitleggen.'' zegt hij met een smalle glimlach.''waarvoor ben ik hier?''
“U bent hier omdat ik me wil aanmelden voor uw tribe, sinds dat ik, vroeger tribelid van wat verder in het westen, ben moeten gaan vluchten terwijl mijn tribeleden een per een werden afgeslacht. Ik zoek die warmte weer op, de warmte om bij een goede tribe te zitten. Ik heb al veel over Synergy gehoord, vandaar mijn interesse om erbij te willen horen, ik ben een goede vechter en zou mijn krachten ter uwen beschikking willen leggen,” dit was zijn uitleg, zijn motivatie om bij Synergy te willen gaan. Hopelijk was dit goed genoeg voor de jongen voor hem.