New home, but also new ways to learning.

De dag was heerlijk en de weg naar het Synergy kamp was uitgelegd. Zijn woning had Storm wel even zelf in elkaar moeten zetten met een beetje hulp van andere. Niet dat, dat zo moeilijk was. Ze hadden hier gelukkig genoeg materialen voor als er meerdere mensen van welke ras dan ook zich bij de Synergy aan wilde sluiten. Met de muren was Sttorm al heel vroeg in de ochtend bezig geweest. Andere die zich dapper genoeg toonde hielpen hem met het weven van riet en stro, maar ook met het halen van leem. Hier heerste saamhorigheid. Niet dat hij dat erg vond want zo ging dat in een roedel namelijk ook. Al waren er nog wel bij die zich liever nog niet in zijn buurt waagde. Storm had zelf de palen in de grond geslagen met de hulp van een ander persoon om daar de geweven muren aan vast te maken en daarna het leem er tegen aan te smeren. Het ging lekker al was het leem best een smerig werkje, maar het was beter om de ijsige wind in de winter buiten te houden. Zo streken uren voorbij en Storm was net met het dak bezig toen er nieuwe voetstappen klonken. Hij had niet veel behoefte aan ruimte. Een slaapvertrek en een soort huiskamertje waar ook gelijk de keuken aan vast zat was voor hem meer dan genoeg. Storm keek even op toen er een balk nou meer een dikke tak aangegeven werd die hij vast moest binde met een brede reep van gevlochten boomschors. Zijn oog viel op de voor hem nieuwkomer, maar dat ze in Synergy geboren was wist Storm niet. Hij had zijn lange reismantel naast de deur gehangen zodat niemand er last van had. Zijn zwaarden die hij anders nooit afdeed tenzij hij zichzelf waste of ging slapen lagen daarboven op. Het zweet stond dik op zijn lichaam, maar het deed hem zojuist goed al schreeuwde zijn linkerschouder moord en brand. Het verband dat om zijn bovenlijf zat vertoonde dan ook vanachteren dat zijn bijna geheelde wond weer open was gesprongen en hernieuwd zachtjes rood vloeistof lekte.

(Brianne Haim)

Een sarcastische opmerking fijn, heel, heel fijn! Storm keek naar waar ze het over had enn klakte met zijn tong. ‘Misschien, maar dit is het eerste stuk dat er pas op ligt. Maar toen zijn blik op het bloed viel keek hij naar zijn linkerschouder. [b]‘Hmpf, dat kan er ook nog wel bij! Klere schepsels dat demonische tuig!‘ mopperde Storm zachtjes en pakte het doekje dat hij eigelijk gebruikte om zweet van zijn gezicht te halen en depte voorzichtig het gelekte bloed weg. Straks maar even naar Merle toe om er nieuwe zalf op te smeren. Voor nu wilde Storm even wachten tot het dak er goed op zou liggen. Een tweede en derde dikke tak was er al snel op gebonden. Liever waste Storm zich ergens waar niemand hem zag. Merle was tot nu toe de enigste die hem zonder kleding had gezien na zijn val in de ijs koude rivier. Zijn blik glee naar het meisje dat die opmerking had gedaan, maar glimlachte enkel even flauwtjes voor hij de vierde en laatste tak vast bond. Nu was het even goedleggen van de ruwe planken zodat het regenwater er goed af zou lopen...

Hm... Wat die meid voor opvoeding had gehad maakte Storm weinig uit. Ze leek het leuk te vinden andere te irriteren, nou dan zat ze bij hem verkeer. Want zo erg als zijn vader hem geïrriteerd had. Ze zou niet eens aan die vreselijke man kunnen tippen. Wel was het vervelend toen ze luid begon te eten en te smakken. Storm zuchten even, maar pakte toen de ruwe planken aan en begon onderaan om andere later er half over heen te leggen. Dit zou even duren omdat het vastbinden hier zo veel tijd in beslag nam, want nagels waren nog niet uit gevonden. De mensen binnen waren nog bezig met de laatste stukken leem tegen de muren te smeren. De buitenkant hadden ze al gedaan. Nu Storm zo druk bezig was dacht hij even na over hoe hij het verdeelt had. Ach ja! Dat was hij nu vergeten!!! Er zou nog een klein stukje bij moeten... Nou ja dat kon wel aan zijn slaap vertrek gebouw worden. Even wat hakken en weer afwerken zodat er een kleinere ruimte gemaakt kon worden waar hij een tobbe in kon zetten om die dan te vullen met heet water wanneer Storm een bad nemen zou. Maar tot die tijd was het dak even belangrijker. Iedereen die zich dapper genoeg voelde om hem te helpen hielp tenminste ook. Behalve miss sarcasme. Soms keek Storm even haar kant op weliswaar niet recht aan, maar ze bleef onbehulpzaam. Niet dat hij dat erg vond, maar was dat niet tegen de Synergy regels? Storm stoorde zich er niet aan en ging rustig door. De planken waren op de juiste maat gezaagd met een grote ijzergesmeden boomzaag dus waren de planken heel erg ruw en kon je als je niet uit keek splinters op lopen. Storm legde de laatste plank neer na een halve dag meer werk. Het was al aardig gaan schemeren, maar nog steeds had hij het meisje niets gevraagd.

(Topic is nog niet klaar. Ik ben nog iets van plan wat haar interesse in Storm misschien wel wekt?) ~.^

Zijn rug deed echt goed zeer! Voor hij bij Synergy zich aansloot had Storm wel eens zware gevechten gehad, maar nog geen hadden zo‘n intense pijn in zijn rug opgelevert. Nou goed nu had Storm ook vaker voorover gebogen gestaan om dingen vast te binden. Toen het laatste stuk vast was gezet rekte hij zich even uit. De schemering zou vast snel vallen... Goed dan kwam het washok er morgen wel voor nu ging hij zich dan maar ver uit het zicht van het kamp stroom afwaards zich even wassen. Je zou het aan zijn gedrag, stem en zijn uiterlijk niet zeggen, maar Storm was giganties preuts. Ook had hij liever niet dat men zijn verminkte gezichts kant zag. Hij bedankte de helpers die knikte of een woordje mompelde voor ze vertrokken. Zelf dook Storm even zijn pas afgebouwde huisje binnen om de hele reeks dolken en zijn zwaarden in hun schedes te steken en kwam niet veel later weer naar buiten. Hij keek even richting het meisje dat iets in een boom kerfte. ‘Ziet er goed uit.‘ zei hij en liep daarna weg. Zijn voeten brachten hem richting de poort, maar niemand werd nog naar buiten gelaten op dit tijdstip. Storm maakte geen bezwaar, maar had geen zin om zich in het kamp te gaan wassen. Hij liep een stukje verder tot waar een stel bomen dichterbij elkaar stonden. Ongezien klom Storm de boom in en bekeek de tak voor hem eens goed. Het zag er sterk genoeg uit. Zijn snelle toch lichte passen brachten Storm van de ene tak naar de andere die er zowiezo dunner uit zag, maar met een goed afgezette sprong landen hij in safe gebied van de belasting van de tak. Storm rende verder zonder enige zichtbare moeite tot aan de stam. Daar wachten Storm even voor hij zich langs de boom naar beneden liet zakken. De rivier een stuk volgend in de schaduwen. Natuurlijk had hij geen zin in gezeik, maar een beetje prive vond hij ook belangrijk. Eenmaal op het goede punt aan gekomen speurde Storm de plek eerst af of er geen demon in de buurt rond hing. Zeker een kilometer in een wijde cirkel omtrek voor Storm weer terug liep naar een grote rots dat deels in de rivier lag waardoor er een kleine poel achter het rotsblok was gevormt. Prima om je erin te wassen. Redelijk ondiep zodat je, je er gemakkelijk in kon bewegen. Zijn boven stuk legde tegen de rots aan dat nog op het droge lag. Hij begon zich van het verband te ontdoen waardoor de beetwond bloot kwam te liggen. Er plakte nog vele andere littekens op zijn lchaam, maar dat was een mengeling tiuse littekens van zijn harde jeugd tot de littkens die de demonen hem gegeven hadden. Rustig aan wastehij zichzelf en de wond met een spciaale zeep die helende kruiden bevatten. Toen Storm zich weer schoon spoelde had hij zich eerst nog verder uit gekleed. Daarna droogte hij zich af en trok zijn broek weer aan. Zijn hoofdband met ooglapje lag naast zijn bovenstuk, maar hij was net druk bezig met het verband te wassen toen hij iets hoorde. Storm sprong op en greep zijn zwaard terwijl zijn oren bepaalde waar het geluid vandaan kwam...