Bro's before ho's {{Kenta}}

Met een grijns op zijn gezicht duwde de blondharige jongen het onkruid opzij, zodat hij op een soort open plekje kwam, ergens tegen de muur van het kasteel aan. Het was moeilijk te vinden, maar niet onbereikbaar, en de ontmoetingsplek van hem en zijn broer. In het midden van de plek was een kleine kuil gegraven, die zwart zag van het as. Daar maakten de jongens meestal hun vuur in. Veder lagen er nog twee dunne boomstammen, waar ze op konden zitten, en twee dekens. Het was misschien niet veel, maar meer dan genoeg voor de broers.
Deze avond hadden ze weer afgesproken, om even bij te praten over alles. En Juro wist uit ervaring dat ze dan de hele nacht door konden praten, als echte broers. Maar dat waren ze natuurlijk ook. Echter was Kenta er nog niet, dus pakte de jongen alvast wat hout en stak hij een klein vuurtje aan. Hij leut zich ontspannen zakken op één van de boomstammen, waar hij zachtjes met een dikke tak in het vuurtje porde. Langzaam maar zeker werd het donker, en Juro wachtte geduldig af. Kenta zal zo wel komen, right?

Voorzichtig duwde hij enkele takken die zijn weg versperde aan de kant. Het was al een pittig lange tijd geleden dat hij zijn broer hier voor het laatst had ontmoet, dus de plek waar ze afspraken was niet meer zo makkelijk te vinden als vroeger. Het begon al te schemeren, en de zwartharige jongen had eigenlijk geen idee waar hij nou precies was, laat staan of hij überhaupt wel de goede weg nam.
Op het moment dat er een geur van brandend hout door zijn neusgaten drong wist hij dat hij de goede kant op ging, en al snel ontmoette hij de blauwe ogen van zijn broer. "Yo, Juro!" Begroette hij hem, en plofte naast hem neer op een van de stammen.

// zo inspiratieloos ohmy //