Naam: Raymo Slivermoon
Roepnaam: Raymo
Leeftijd: 20
Ras:Shapeshifter
Karakter:
Raymo is zijn mensenlichaam nog steeds niet gewend hij vind het maar onhandige en snap niet hoe mensen er mee kunnen leven. Zonder vacht of klauwen. Raymo voelt zich ook totaal niet op zijn gemak als hij in zijn menselijke gedaante is. Hij is menselijke contact ook totaal niet gewend en is ook vreemd voor hem. Waardoor hij he vaak fout oppikt. Waar hij als snel een dreigende en wat geïrriteerde grom kan loslaten. Hij kan de menselijke taal wel maar schrijven en lezen niet. En een gesprek gaat hem maar moeilijke af. Hij wil het wel maar iets houd hem tegen.
Geschiedenis:
Raymo was als een wolven pup geboren. Maar oorspronkelijk is hij een shapeshifter met een menselijke gedaante. Zijn ouders waren net zoals Raymo shapeshifters maar omdat ze met een roedel wolven leefden zaten ze vaker in hun wolven gedaante dan hun menselijke gedaante. Af en toe gingen ze wel een naar het drop maar hun leven als wolf beviel ze hun prima. Ze kijken altijd rustige toe hoe hij met de andere pups speelde en achter hun staart aan zaten. Maar op zijn 8achste verjaardag gebeurde het. Eerste dacht hij dat hij droomde maar toen hij met schok van pijn die door zijn lichaam vloog wakker werd. kwamen ze ouders al met een bezorgde blik naar hem toe. Toen zijn ouders dit aan hem vertelde wat hij echt was. zat de schok er nog steeds in. Na zijn ontdekking en de waarheid van zijn ouders. wed hij wat meer terug getrokken en was hij vaker gewoon op zichzelf. Dus hij kon in een andere gedaante veranderen. Zijn ouders hebben hem geleerd hoe hij naar zijn menselijke gedaante kan transformeren en hadden hem geleerd zijn transformaties te beheersen. En ook de menselijke taal geleerd. De enige van de echte wolven die dit wist dat drie van hun leden shapeshifter waren. Waren de twee alfa's, de leiders van de roedel. Die hadden in het begin zijn ouders goed in de gaten gehouden. En ook toen hij geboren was werd hij sinds die dag ook goed door zijn ouders maar ook door de Alfa's goed in de gaten gehouden.
Tot op de dag voor zijn test. of zoals de meeste van de roedel het noemde, de test. Die alle wolven van de roedel moest doen. Om zichzelf te bewijzen tegen over de Alfa's en de roedel. Zijn ouders hadden behoorlijke wat moeite gehad met de opdracht die ze moeste doen. En met een bezorgde blik in hun ogen keken ze toe. Maar omdat Raymo al vanaf het begon als een wolf was opgegroeide en behandeld had hij er niet zoveel moeite mee hij deed wat van hem gevraagd werd en luisterde ook naar zijn instinct. waardoor hij al snel zijn prooi gedood had en zijn opdracht vervuld had. Zijn ouders waren niet alleen opgelucht toen hij terug keerde maar ook trots op hem. Nou had de roedel hem echt geacteerd. Raymo moest af en toe wel eens mee met zijn ouder als die naar het dorp ging dat vlakbij het bos waar de roedel jaagde en leefde lag. Raymo voelde zich dan niet echt op zijn gemak hij stond liever op voor poten had liever een vacht dan die dingen wat ze kleding noemde. En hoe kon je zelf nou verdedigen zonder klauwen, of een prooi vangen. dus meestal stond hij maar aan de rand van het dorp te wachten tot zijn ouder terug kwamen van wat ze dan ook deden in het dorp.