I'm a prisoner of regret (LAXUS)

Met kleine stapjes liep ze verder haar voeten zoekend naar een veilige ondergrond terwijl ze wanhopig om zich heen probeerde te grijpen maar niets was er te vinden om haar te vertellen waar ze was. Ze was verdwaalt en de kou greep zich langzaam vast rond haar hart. Haar omlaag trekkend in de duisternis en ze zakte door haar knieen. Haar lichaam trilde al niet meer en ze probeerde haar handen te strekken maar ze gaven geen gehoor. Ze ging dood... ZE had niet geluisterd naar wat haar vader altijd had gezegd. Ze was het bos uitgegaan maar ze verlangde naar nieuwe gevoelens. Nieuwe gevoelens die haar einde ging worden. ZE viel neer haar gezicht half verborgen in de sneeuw en een traan gleed over haar wang. "Gomen.." Fluisterde ze en zakte weg in een roes.

Blauwe ogen speurden door de koude vlakte van Aosen. Dit hier was zijn nieuwe thuis na zijn vader hem aan zijn lot over liet. De relatief jonge sneeuw panther stapte langzaam naar een onbekende geur in 'zijn' gebied. "Who the hell.." fluisterde hij en draafde, zijn vacht bijna ongezien tussen de sneeuw.

Toen hij bij de oorsprong van de geur aankwam werden zijn normaal harde ogen iets zachter. Laxus ruikte voorzichtig aan het bibberende persoontje en hij zuchtte. "Stupid.." hij legde hemzelf tegen haar en zorgde dat hij volledig rond haar lichaam kwam.

Duister had haar hart bereikt de kou weggevaagt en leegte overgelaten. Dood kroop dichterbij en zo langzamerhand voelde ze de kou al niet meer het had plaats gemaakt voor rust en een omarming ze zou sterven hier.. alleen en verlaten..

De warmte van het vreemde lichaam liet haar niet opkijken al haar zenuwen verlamd van de kou het enige wat ze kon doen was langzaam haar hand iets naar achteren strekken en die in de vacht laten rusten die haar warm hielt en zakte weg in slaap.

De sneeuw was gaan liggen en langzamerhand werden de vogels weer wakker die verderop in een boom zaten. Een paar blauwe ogen openden zich en keken recht in een waas van blond, voor zijn hersenen op tilt sloegen begon hij te herinneren wat een tijd geleden had afgespeelt.

Zacht duwde hij met zijn neus tegen haar kaak aan, hopend dat ze zou wakker worden, anders.. anders zouden de woorden van zijn vader hem nooit meer loslaten.. 'Je laat iedereen rond je sterven, zelfs degene die je niet kent of niet wil kennen sterven voor je. Schaam je.'

Hij rilde van de herinnering en keek naar een teken van leven.

De dikke pels had haar warm gehouden van de vrieskou en met het warme ochtendlicht dat haar gezicht verlichtte bewoog ze zich langzaam en duwde zich overeind haar ogen dichthoudend uit gewoonte. "Who are you.." Fluisterde ze zacht haar stem licht trillend en bang terwijl ze haar hand niet helemaal zeker uitstak. De pels voelde zacht en met wat minder angst gleed haar hand over het lichaam. De rondingen en lijnen leken op die van een kat. "Felidae" Fluisterde ze zacht en voelde de grote poten. "Pantherinae.. Uncia..?" mompelde ze uiteindelijk onzeker en hielt haar hoofd iets schuin.

Hij hoorde haar spreken en keek haar aan terwijl ze haar hand over zijn lichaam liet glijden. 'Blind?..' vroeg hij zich in zijn gedachten. {"Felidae".."Pantherinae".."Uncia"..} De woorden die ze sprak bleven bij hem hangen en hij drukte zijn neus zacht tegen haar hand om aan te tonen dat ze juist was met haar schatting.

De sneeuwpanter zat neer en keek haar aan met zijn blauwe ogen. "Isn't it too cold to be outside?.." fluisterde hij zacht.

Ze trilde even toen ze de neus zachtjes tegen haar hand en glimlachte zacht. De woorden lieten haar even opkijken "Cold.." Fluisterde ze en draaide haar hoofd iets bij. "I guess it's.. kinda cold mister Pantherinae Uncia." Fluisterde ze zacht en keek naar haar handen. "Do I look cold?"

Hij keek haar aan en glimlachte zacht. "You can call me Laxus" fluisterde hij en liet zijn ogen glijden over haar lichaam na haar vraag. "Well.. You don't look warm either." zei hij en geeuwde, zijn witte poten uitstrekkend in de sneeuw.

"Laxus. Fluisterde ze een glimlach rond haar lippen werkend. "I shall remember that name Laxus.." Fluisterde ze en duwde haar hand zachtjes tegen zijn vacht. "Do you know a warm place laxus..?" Fluisterde ze zacht en kwam ttrillend omhoog half hulpzoekend om zich heen 'kijkend'. "Oh.. My name is Mereth."