Sleep tight, don't let the bed bugs bite~

Subject: Sleep tight, don't let the bed bugs bite~ Mon Sep 29, 2014 5:09 pm

Hoewel de herfst kou met zich mee bracht was Fiona niet van plan zich daar iets van aan te trekken. Letterlijk, vandaag weigerde ze om warme kleding te dragen, gewoon omdat iets in haar -alweer letterlijk- zei dat ze haar jurkje aan moest. Haar witte jurkje met franjes en een donkerblauw lint, spookkleding, zoals haar zus dat noemde. Wellicht ook omdat over de rok en het lijfje wat verontrustende rode vlekken te zien waren, verdacht veel lijkend op bloed. Maar het was haar lievelingsjurk, die ze enkel droeg op speciale dagen, dus wie haar outfit beledigde had een probleem.

Uiterst voorzichtig om niet uit te glijden of aan takjes te blijven haken manoeuvreerde ze zich door de nacht. Het was volle maan, dus haar bleke gestalte was redelijk goed zichtbaar tussen de schaduwen die om haar lijf leken te kruipen. Het was stil hier, te stil voor haar doen. Zonder ook maar haar mond te openen startte ze het concert. Liet de kinderrijmpjes het bos beheersen. Wie kon er slapen, wanneer tragische kindertjes spookachtige liedjes ter wereld brachten? Een betere vraag; wie niet? Wie kwam haar opzoeken, het spoor van geluid volgend? Met wie zou ze het genoegen hebben? "Tick tock goes the clock and all the years they fly. Tick tock and all too soon, you and I must die...''

Ze hoorde geluiden van een naderend figuur, maar bleef doodstil op de open plek staan, de armen iets omhoog, haar handen uitgestrekt alsof ze iets wilde grijpen. Fiona zag er buitenaards uit, haar silhouet badend in het maanlicht. Haast angstaanjagend. En dat was precies wat ze wilde.

[Fiona zingt slaapliedjes (melodie en tekst hier: klikkie enclick! voor de lieve Newt. Eerste post is dus ook voor hem gereserveerd~]

Subject: Re: Sleep tight, don't let the bed bugs bite~ Mon Sep 29, 2014 6:01 pm

Het was nacht. Middernacht. Als in dat je dacht, waarom is hij nog wakker? Waarom loopt hij nog rond in het bos? Newt wist het zelf ook niet. Wat deed hij hier precies? Het antwoord was weer te horen. De zinnen die werden gezongen. Hij werd erachter aan getrokken. Newt liep voorzichtig over de bosgrond, trok zijn jas dichter om hem heen. Normaal hield hij al niet van kou, en zorgde hij dat hij ergens warm zat. Behalve nu dan. Newt volgde de zangeres naar de open plek. Eindelijk kreeg hij haar in het oog, en kon het ook verstaan. Het gaf hem de rillingen, zeker omdat de hele aanblik nu doodeng was. Toch liep hij door naar het meisje, liep op haar heen tot hij haar aan kon kijken. "Dat klonk goed." greens hij.

OOC: Bwuh, er komt niet zoveel meer uit, sawrry

Subject: Re: Sleep tight, don't let the bed bugs bite~ Mon Sep 29, 2014 7:36 pm

Ze genoot van het moment van spanning, waarin hij twijfelde en uiteindelijk toch de open plek op wandelde tot ze hem aan kon kijken. Dat deed ze dan ook gretig, maar niet te opvallend. Ze moest zich blijven focussen op de vibraties in de lucht, zodat het liedje afgemaakt werd door de spookachtige stemmen die haar leken te omsingelen.
Er verscheen een jochie. Zo jong was hij ook weer niet, maar voor haar was het niet meer dan een scharminkel. Een mager, triest geval met vieze poepbruine haren, een totaalpakketje wat door moest gaan voor een man. Sure thing.

Tick tock goes the clock,
And all the years they fly.
Tick tock and all too soon,
You and I must die.
In haar hoofd herhaalden fragmenten van het rijmpje zich, als een plaat die was blijven steken.
Ze rukte zich los van het lied, bewoog zich eindelijk en keek hem aan. ''Mooi?'' Haar stem klonk ietwat ruig, alsof ze keelpijn had na te veel gepraat, wat in zekere zin ook wel waar was. ''Noem je dat mooi?'' Na een korte stilte vulde ze de avondlucht met een luide lach. ''Oh ja, haha, mooi ja. Je hebt een vreemde smaak, kleintje. Heb ik je wakker gemaakt?'' vroeg ze met een onschuldig glimlachje.

Subject: Re: Sleep tight, don't let the bed bugs bite~ Tue Sep 30, 2014 7:24 am

Haar reactie was totaal niet wat hij verwacht had. Hij had verwacht uitgescholden te worden, en toch was hij naar haar toegelopen. "Mooi?" vroeg ze. "Noem je dat mooi?" Newt bleef haar aankijken. Na een korte stilte lachte ze. Oke, dit was een raar meisje. "Oh ja, haha, mooi ja. Je hebt een vreemde smaak, kleintje. Heb ik je wakker gemaakt?" vroeg ze met een gilmlach. Newt grinnikte. Hij hoorde wel vaker dat hij vreemd was. Zeker vroeger. Nu nog steeds wel. Maar mensen wisten in feite maar weinig van hem. "Ik was nog wakker, geen zorgen. En tja, niet iedereen zingt zo'n lied in het midden van de nacht. Je zou kunnen zeggen dat ik niet vreemder ben dan jij." hij grinnikte. Ze zou het verkeerd kunnen opvatten, maar misschien ook niet. Newt zou er vanzelf achter komen. "Ik ben Newt." stelde hij zichzelf voor.

OOC: Fiona is raar xD

Subject: Re: Sleep tight, don't let the bed bugs bite~ Thu Oct 02, 2014 8:40 pm

Newt had wel lef. Lefgozer. Lelijke oorwurm. Kleine opdonder. Hij had lichtbruin haar. Leek een beetje op haar vader, maar dan in dwerg variant. Niet dat hij zo klein was. Nee, hij kwam op haar gewoon over als een miezerige dwerg. ''Ik zong niet,'' viel ze uit. Fel. Bijgevallen door stemmen die echo'den: ''Ja, ze zong niet.'' Of leek dat maar zo? Verbeelde ze zich dat maar.

Ze hield haar expressie heel vlak, maar inwendig focuste ze zich, liet vlagen ijskoude lucht langs Newt's nek glijden, strelen. Ze aaide hem met de lucht, een rilling van genot schoot over haar rug en toen met één grote stoot liet ze een vuist van lucht richting zijn kaak schieten. Een verdrietig pruillipje verscheen weer op haar gezicht. ''Waarom keek je nou zo vrolijk, Newt, je snapt toch wel dat er geen enkele reden is voor iemand zoals jíj om vrolijk te zijn.'' Die laatste woorden spuwde ze uit met een minachtende felheid. ''Geen enkele reden.'' Nog een vlaag wind werd als een vlakke hand op zijn gezicht af gegooid.

;; I'm sorry, Fi is weird as fuck, kan ze niets aan doen en sorry ;w;

Subject: Re: Sleep tight, don't let the bed bugs bite~ Fri Oct 03, 2014 5:00 pm

[justify]"Ik zong niet." viel de vrouw uit. Newt hief verwerend zijn handen omhoog. Hij had het helemaal niet aanvallend bedoeld, waar was dit nou voor nodig? "Sorry, ik bedoelde het niet... aanvallend ofzo." verzekerde hij haar. Ineens voelde Newt vlagen ijskoude lucht langs zijn nek glijden. Hij rilde, waar kwam dit vandaan? Wacht eens, ze was een bender. Verwachtte hij dan. Zijn vermoeden werd bevestigd terwijl hij een klap leek te krijgen. Dat moest wel van de lucht komen, dus moest ze wel een bender zijn. En als ze dit met haar gedachten kon, was ze behoorlijk sterk ook. "Waarom keek je nou zo vrolijk, Newt, je snapt toch wel dat er geen enkele reden is voor iemand als jíj om vrolijk te zijn." De laatste woorden werden naar hem uitgespuugd. Hij stond verstart. Waar kwam dit vandaan? "Geen enkele reden." Met die woorden voelde hij nog een klap tegen zijn gezicht. Toch wist hij weer een grijns op zijn gezicht te zetten. "Er is altijd een reden om vrolijk te zijn. Áltijd. Je moet er alleen naar zoeken. Je zal het vinden in de kleinste dingen." greens hij, maar tegelijk schoten zijn ogen vlammen. Vlammen van wilskracht. Maar wilskracht voor wát precies?

Subject: Re: Sleep tight, don't let the bed bugs bite~ Tue Oct 07, 2014 7:58 pm

Het maakte haar niet uit wat hij bedoelde, want zij bedoelde dat ze niet zong. Want ze zong niet. Stomme Newt. Vrolijke Newt. Stomme vrolijkheid. Er kwam een zeurderig verhaal over vrolijk zijn, wat net zo goed op een motiverende poster zou kunnen staan, met een plaatje van een zonsondergang. Yes you can, every day is a new chance, just smile. Zo misselijkmakend nep en opgewekt. Leugenachtig, want positievelingen deden altijd alsof álles maar goed was, en mooi en leuk. Alsof verdrietig zijn of gewoon chagrijnig een oorlogsmisdaad was. Ze had er een hekel aan. Dat was aan haar verafschuwde gezichtje wel af te lezen.

Ze zwiepte haar korte haren uit haar gezicht en schudde mistroostig haar hoofd. Ze zou er wel voor zorgen dat hij geen vrolijkheid meer vond, nergens. ''Nou, nou, wat ontroerend. Vertel, jij triest figuur, waar haal jij vreugde uit, hmm?'' Ze probeerde een lieve glimlach. ''Vertel het maar aan Fiona.'' ''Vertel het aan ons!'' klonk een meerstemmig koor van achter Fiona.

Subject: Re: Sleep tight, don't let the bed bugs bite~ Wed Oct 08, 2014 7:36 am

Newt zag het verafschuwde gezicht van het meisje tegenover hem. Langzaam voelde hij ook zijn stemming weer veranderen. Misschien kwam het wel door haar. Maar als hij nu wegzakte in het meer sombere deel, dan zou hij wel een heel makkelijk slachtoffer zijn. En dat was hij niet van plan te zijn. "Nou, nou, wat ontroerend. Vertel, jij triest figuur, waar haal jij vreugde uit hmm?" vroeg ze, bijna vriendelijk. "Vertel het maar aan Fiona." Fiona, zo heette ze dus. Maar Newt wist niet wat hij moest zeggen. Waar haalde hij vreugde uit? Hij wist het niet, hij was gewoon een apart persoon. Wist hij veel. Waar haalde hij het vandaan? Misschien wel uit de natuur. Nee, de demonen lieten geen vreugde toe. Waar dan wel? Hij moest het ergens vandaan halen. Toch? Maar wat als er niets was... Toen was het ineens helder voor hem. Duh, logisch. "Water." greens hij naar haar. "Ik haal mijn vreugde uit water." Juist omdat hij een bender was. Hij vond het oprecht leuk om met water te klooien. Soms mensen onderuit te halen. Uit te laten glijden op ijs. Ja, dat was wel een grote 'vreugdebron' voor hem. En dat weghalen zou heel lastig worden.

Subject: Re: Sleep tight, don't let the bed bugs bite~ Mon Oct 13, 2014 1:08 pm

Fiona gaapte uitgebreid, waarbij ze er eindelijk wat minder eng en wat meer onschuldig uitzag. ''Hmm, sorry.. Je verveelt me,'' bracht ze zonder enige remming uit. ''Weet je, Newt, het zou beter voor de planeet zijn als jij in je geliefde water verzoop.'' En met die laatste simpele opmerking draaide ze zich om en beende de duisternis in, haar bebloede witte jurk flapperend aan haar magere lijf. Ze had een hekel aan optimisten.

;;Topic uit, if that's okay with you <3