A Midsummer Night's Dream

Subject: A Midsummer Night's Dream Thu Sep 11, 2014 8:30 pm

Voska was in een uiterst goed humeur. Het was een lekker zonnige dag geweest, de witte wolkjes die traag langs dreven leken net op schapen. Haar groene ogen gleden naar beneden, staarden naar het warme kabbelende water. Tien wiebelende tenen waren te zien onder het oppervlakte. Ontspannen slaakte ze een zucht, genietend van de stilte. De nacht kwam eraan, eindelijk. Het was de langste dag van het jaar, de dag waarop de zon pas laat afscheid nam van de hemel.

Langzaam zakte de zon echter weg, het landschap baadde in goudgele gloed en ook Voska voelde zichzelf in een sluimer zakken. Een gelukzalige glimlach gleed over haar lippen. Mompelend kwamen de eerste klanken over haar lippen, een simpele melodie. Het klonk ietwat keltisch, spookachtig tegelijkertijd. Als een vreemde, eeuwenoude taal. Al had het geen echte betekenis, het was een van Voska's gewoontes om zachtjes voor de zon en maan te zingen, als die van plaats verwisselden. Ze wist niet precies wat de krachten waren die dit proces dreven, maar het intrigeerde haar, de hemellichamen waren iets magisch wat ze niet eens wilde begrijpen, enkel wilde bewonderen.

Haar oranje rode haren plakten aan haar lichaam, nog half nat van de zorgvuldige wasbeurt. Ze was helemaal fris en fruitig, gekleed in een simpel shirt dat tot halverwege haar dijbenen reikte, vaal donkerbruin van kleur. Voska begon haar haren te vlechten, nog steeds zangerige klanken de avondlucht in sturend. Deze dag was perfect.

Open~

Subject: Re: A Midsummer Night's Dream Wed Sep 17, 2014 7:14 pm

Een siddering trok door zij gespierde lichaam zodra zijn teen het warme water aanraakte. Even zuchtte hij van genot. Dat water hier was heerlijk. Zeker rond dit tijdstip. De schemering begon net in te vallen, en de grote jongen was moe van het werk van de dag. Hij had niet veel bijzonders gedaan, gewoon gejaagd en overleefd, maar dat kon erg vermoeiend zijn. Zeker als je Juro Orochi heette.
Hij leefde nu al een tijdje alleen, maar hij zag zijn broer en zusje nog wel eens. Hij kon vooral goed opschieten met zijn tweelingbroer Kenta. Hij grinnikte zachtjes bij gedachten aan hem, en liet zichzelf langzaam in het water glijden. Zijn kleren op zijn onderbroek na lagen op een stapeltje naar de poel, inclusief zijn zwaard. Misschien was dat niet erg oplettend, maar hij rekende op zijn rust. Wie zou er nou iemand aanvallen als diegene zat te badderen? En zeker als je zo knap was als hij hoefde je voor niemand te vrezen, grinnikte hij bij zichzelf. Hij sloot even zijn ogen, en genoot van de warmte en de schemerige zon op zijn huid.
Een onverwacht geluid de hem opkijken. Een vrouwelijke stem, die een zacht melodietje neuriede. Het klonk niet verkeerd, en even keek Juro rond, op zoek naar de producent van het geluid. Een klein stukje verderop stond een meisje met rood haar haar haren te vlechten, terwijl ze zachtjes zong. Hij glimlachte liefjes naar haar, zoals hij naar elk meisje in de eerste instantie lachte. Hij wist niet zeker of ze hem al opgemerkt had, dus hees hij zichzelf iets luidruchtiger dan normaal op het droge om haar aandacht te trekken. 'Hey.' Sprak Juro charmant, zich niet schamend voor het feit dat hij enkel gekleed was in zijn onderbroek. Hij kon het hebben, right? 'Dat klonk mooi.' Vervolgde hij vleiend. Ja, hij wist wel hoe hij een meisje moest inpakken.

Subject: Re: A Midsummer Night's Dream Wed Sep 17, 2014 9:05 pm

Geluid. Meteen schoten haar ogen ernaar toe. Wat was dat. Waar kwam het vandaan? Er klonk meer geluid, een woord. Was dat een stem. Het was een stem, een mens. Voska's stem stokte in haar keel en voor zover zij ongemakkelijkheid kon voelen schoot er een lichte blos over haar wangen. Lichamelijke schaamte kende Voska niet echt, dus zijn ontblote bovenlichaam deed haar niets. Het enige wat ze opmerkte was zijn gespierde bouw, iets wat duidde op veel training. Nee, haar schaamte was afkomstig van het gevoel onderbroken te zijn, betrapt te zijn. Zingen was iets wat ze graag deed, maar niet voor anderen, bij anderen.

''Heydankjewel-'' sprak ze redelijk aarzelend, waarna ze haar handpalmen kort op haar warme wangen plaatste. ''Ik, uhm, ik ben Voska.'' Haar stem was helder, niet al te luid. Het was iets wat ze sinds kort automatisch deed, zich voorstellen. Haar menselijke vorm bleek steeds meer voordelen te hebben, nu ze er wat meer op lette en ook haar taalgevoel ging met sprongen vooruit. Nog steeds had ze een licht accent, waren haar klemtonen soms vreemd. Maar met meer woordenschat kon ze meer zeggen, dus dat was goed. Voska rondde één van de twee vlechten af door het met een dun touwtje vast te binden en kamde met haar vingers door de rest van haar haar, onderwijl met haar ogen ongegeneerd over het lichaam van de jongen glijdend.